Jeugdviertal boekt eerste overwinning

Het viertal van Staunton dat uitkomt in in de derde regionale klasse heeft de eerste punten binnen. De start van het seizoen tegen de Sissa-sisters ging wat klunzig verloren omdat noodgedwongen enkele niet-speelgerechtigde spelers achter het bord zaten.

Tegen HSP liet Staunton zien weer mee te kunnen dingen met de prijzen. Op bord 1 speelde Thijmen Nawijn een prima partij. Met zwart kreeg hij een gesloten Siciliaan op het bord met loper c4 waar een plan met een loper op g2 iets meer voor de hand lag. De partij ging lang gelijk op waarna Thijmen het initiatief geleidelijk naar zich toe trok. Op bord 3 keek Jan van Reijendam tegen een slechte stelling aan. Jan gedijt het beste in onoverzichtelijke tactische stellingen. Na een wat ongelukkige openingskeuze kwam het aan op nauwkeurig manoeuvreren. Dat kan Jan ook heel goed maar door gebrek aan concentratie koos hij voor een pionneneindspel dat onmiddellijk verloor. Het vierkant dat uit den treure is behandeld had Jan niet meer paraat. Inmiddels stond Luca op bord 4 al vrijwel gewonnen. Met wit had hij al vroeg in de opening een pion gewonnen, Luca rokeerde lang en dirigeerde met vaste hand zijn pionnen richting de zwarte koning. Dat Luca op het eind mat in één miste en koos voor stukwinst deed bij een enkeling de wenkbrauwen fronsen, maar uiteindelijk scoorde hij een prima punt. Op bord 2 met wit verloor Oscar Hoppen in de opening wat onnodig een pion. Hij kreeg er echter actief stukkenspel voor in de plaats. Toen zwart zich steeds passiever opstelde sloeg Oscar toe en won mooi in de aanval. Toen Thijmen zag dat Oscar mat in twee kon geven bood hij zijn tegenstander remise aan. Dat kon onmogelijk geweigerd worden waarmee de overwinning een feit was.

WIERT - Het vervolg

Mail, ik heb mail, hoe doe ik  dat nog maar. O ja, dit knopje indrukken. Mail van Jeroen, of ik donderdag  weer met het viertal kan spelen. Jeroen heeft veel vertrouwen in mij. Ik heb het gevoel dat ik echt een beetje mee ga tellen.

Enkele weken geleden werd ik ook zomaar gevraagd met het eerste, jawel het eerste, in een heel chique restaurant te gaan eten. En er kwam een hele grote verrassing. Na afloop kreeg ik van iedereen twintig euro ! Ik heb toen maar gauw gezegd dat ik het eten zou betalen en Poppe knikte goedkeurend. Ja, ik mag ook al Poppe zeggen.

Maar nu, nu moesten we spelen tegen het sterke Groningen/Unitas. Best gespannen wachtte ik in het Denksportcentrum op de anderen. Onze teamleider kwam snel en hij zag met een dat ik een beetje zenuwachtig  naar de trap keek. Ik loop niet zo goed en dan zou ik de trap moeten beklimmen. Onze teamleider begreep het direct en zei: “We spelen beneden en anders kun je ook nog met de lift”. Hé een lift, opgelucht haalde ik adem. Jeroen, onze teamleider keek rond en mompelde zoiets van:”Amsterdamse school”. Ik knikte maar twijfelde of hij nu het gebouw of de lift bedoelde, maar dat geeft ook niet. Even later kwamen ook onze kampioen en zijn fabrikant binnen stappen. De fabrikant had de vorige keer een bye maar was nu gelukkig aanwezig.

Vlak daarna kreeg ik te horen dat ik moest spelen tegen de oudste provo van het noorden, dat was best wel spannend, maar het was een vriendelijke soort opa met een nieuwe broek, jammer genoeg geen witte.Vlak voordat we gingen spelen gaf hij mij een hand en na afloop vroeg hij of ik een foto wilde. Een foto van de oudste provo uit het noorden dat leek mij leuk maar hij bedoelde een foto van de wedstrijd. Toch nog een beetje onder de indruk verloor ik.

Jeroen, onze teamleider gaf het goede voorbeeld en won zijn partij. Toch geweldig.

De meneer die tegen onze fabrikant speelde had een hele grote baard. Ik dacht dat het een professor was die de Nobelprijs al had gewonnen, maar onze fabrikant is ook heel slim. Hij heeft deze vakantie zijn diploma nog gehaald, helemaal in Amsterdam. Jammer genoeg verloor hij zijn partij en de professor bleek meer een ome Frans te zijn die kan genieten van de natuur.

Maar wij hadden nog onze kampioen en wat deed hij het weer goed. Door een mooie combinatie  won hij een stuk en zijn partij. Ik denk dat ik hem maar met U aanspreek. Hij heeft zoveel talent.

Dit was mijn tweede partij voor Staunton en ik voel mij ook een beetje rustiger, natuurlijk dankzij onze teamleider.

Wiert Vos

Staunton 1 verzuimt te winnen van koploper

In ronde 4 van KNSB 3B reisde ons eerste achttal af naar Damwoude waar de verrassende koploper Schaakwoude de gasten ontvangt in het clubgebouw van de ijsclub, met prachtig uitzicht op de ijsbaan, nu waterplas natuurlijk.

We waren gebrand op winst, maar ook niet geheel gerust, omdat we wat verzwakt waren. Het werd 4-4, met teleurstelling bij ons, en grote opluchting bij de Friezen. Dat kwam door het slot van de wedstrijd, waarbij het 3,5-2,5 voor ons stond met twee partijen waar zeker 1 punt gescoord kon worden. Even wat preciezer: Jonas stond de hele middag een fractie beter tegen GertJan Rauw, maar remise was aldoor waarschijnlijk. En Yeb had een nog vol bord, met zijn tegenstander 3 minuten, en Yeb een kwartier. Normaal een kolfje naar Yeb's hand toch.

Toen Yeb dan ook een paard offerde, wilden wij hem geloven. Wij zagen niks, maar Yeb zou ongetwijfeld laten zien waar het om draaide. Dat gebeurde niet. Het paardoffer was een slag in de lucht, helemaal toen Yeb een paardschaak miste wat nog meer materiaal kostte. En daarmee werd een 4-4 bereikt, een uitslag waar we mee verder kunnen in deze klasse, maar er had gewoon meer ingezeten. (bij winst zou deze klasse 6 koplopers met 6 punten hebben gehad, was grappig geweest).

De rest dan. Bram Kruisinga was de invaller. Helaas kwam hij er niet aan te pas, na een volslagen mislukte opening. Daar stond een fraaie miniatuur tegenover van Joop, die met een lekker gambiet (waar ik de naam even van kwijt ben) Bart Lemstra verschalkte. Edwin kon een zetherhaling niet voorkomen. Erwin werd even getest in het middenspel, maar ineens vond hij voordeel en kon zelfs mat zetten. Daar was dus de voorsprong. Een gelijkwaardige remise bij John. En een goed getimed remiseaanbod van Piet op het moment dat hij aanvoelde dat hij de greep op de stelling verloor. Zijn tegenstander zag dat hij goed stond, maar dacht lang na over het vervolg, en durfde met weinig minuten niet verder. Remise dus, en de eerste analyses won hij allemaal. In werkelijkheid bleek dat mee te vallen, het was een mooi initiatief, maar een stukoffer dat hij van plan was was verloren geweest voor hem. 

Het slot van de wedstrijd is al verteld. En toen waren we om 16.00 zomaar klaar, want om 12.00 uur al begonnen. Nou dat is ook niks, zeg. Maar nog lekker gegeten in Stad.

Zaterdag 16 december ontvangen we HSP Veendam.